Runningpaint op Mont Ventoux

 

Runningpaint op Mont Ventoux.

 

Twee uur!
In twee uur moet ik de Mont Ventoux op kunnen fietsen zegt Mark weifelend.
Je bent een angsthaas roept de jongen naast hem. ‘Zeg nu gewoon eens echt hoe snel je de top denkt te bereiken. Zonder uitvluchten, zeg nu gewoon de tijd die je voor ogen hebt.’
In de schaduw van de enorme partytent van Rio zitten een stuk of vijftien jonge coureurs die aan de vooravond staan van een enorme uitdaging.
Op de camping in het zuid-franse land komen bij een graadje of 35 de zenuwen langzaam naar de oppervlakte.
De bravoure is opeens helemaal weg. Gisteravond om een uurtje of zeven zijn we vertrokken vanaf het Willem van Oranje College in Waalwijk.
Vandaag hebben we wat rondgedobberd in het sprookjesachtige zwembad en ieder beseft dat het grote moment nu wel erg dichtbij komt.
Ook ik voel van binnen wat kriebelen.
Mijn missie is nog net even wat anders.
Mijn manier om geld in te zamelen is al hardlopend de top te bereiken en dan tegelijkertijd een schilderij te maken. Het Mont Ventoux Runningpaint.

Lees verder

                     

 

Henk van Noorloos

Rennend in 2.18 uur vanuit Malaucéne naar de top achter Maarten op de fiets en intussen een schilderij maken. Een runningpaint voor het goede doel.

"Dom dat ik m'n nieuwe Sparta 30 shirt niet eerst gewassen heb, nu neemt het totaal geen vocht op. Ik krijg het koud. Eindelijk, eindelijk krijg ik zicht op de top. Meteen zinkt heel even de moed me in de schoenen als ik bijna loodrecht boven me de toren van het weerstation op zie rijzen. Ver boven me zie ik bijna stilstaande renners op onmogelijk steile stukken in een soort maanlandschap. Henk ga je dan hier je waterloo vinden zegt m'n gevoel tegen mijn verstand?"

Ondanks mijn tijdelijke inzinking bereik ik schilderend de top. Gelukkig heb ik steeds met de handrem erop gelopen.

We moeten inmmers in vijf dagen terug naar Nederland lopen en fietsen.

terug